Pan Jezus jest Synem Bożym, Drugą Osobą Trójcy Świętej, Odkupicielem i Zbawicielem świata, który umarł na krzyżu, aby zapewnić ludziom niebo. Jezus Chrystus, to najlepszy Pasterz, który idzie szukać jednej zabłąkanej owieczki, aby sprowadzić ją do stada. Pan Jezus jest samą miłością i miłosierdziem, którym obdarza ufających Mu. Jest Światłem, które świeci w ciemności i rozjaśnia drogę do Boga i do nieba.
Pan Jezus jako najlepszy Pasterz
Pan Jezus jest bramą owiec i kto wejdzie przez Nią będzie zbawiony. Czytamy w Ewangelii świętego Jana to, co Pan Jezus powiedział do swoich uczniów “Ja jestem dobrym Pasterzem. Dobry Pasterz daje życie swoje za owce. Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie, jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie Moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z mojej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu Mego i nastanie jedna owczarnia i jeden Pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je znów odzyskać. Nikt mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję.”
Droga krzyżowa
Odkupienie i Zbawienie ludzi od potępienia wiecznego okupiona zostało przez dobrego Pasterza wielkim cierpieniem. Pan Jezus w nocy z wielkiego czwartku na wielki piątek doznał bardzo dużo boleści w postaci ciężkich ran, był też wyśmiewany, poniżany, opluwany, bity kijami, biczowany biczem, ukoronowany koroną cierniową.
Zbawiciel nasz niósł pod górę przez około 700 metrów na swoich poranionych, pościeranych i poszarpanych od bicia ramionach ciężki krzyż, a potem obnażone z szat i zmaltretowane ciało Pana Jezusa zostało przybite do drzewa krzyża, na którym konał przez kilka godzin. Przy czym cały czas okrutnie z Niego szydzono i pojono Go gorzką żółcią i tak było aż do skonania.
Ofiara naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa jest doskonała, bo umierał On na krzyżu świadomie i przytomnie. Dobry Pasterz oddał swoje młode 33 letnie życie za swoją owczarnię. Oddał życie za swoje stado, które do końca umiłował. Umarł za mnie i za ciebie i za niego, umarł za każdego człowieka.
Jaki Pan Jezus zostawił nam nakaz?
Pan Jezus poprzez swoje cierpienie podczas drogi krzyżowej na Golgotę i podczas męki krzyżowej pokazuje nam, że my również powinniśmy cierpieć za siebie nawzajem. Pan Jezus mówił, że błogosławiony jest ten, kto życie swoje oddaje za przyjaciół swoich.
I tu niekoniecznie chodzi o to, że mamy umierać za innych, choć i takie heroiczne wyczyny bohaterskich ludzi się zdarzają, jak było w przypadku Ojca Maksymiliana Kolbe, który oddał swoje życie za współwięźnia, który błagał hitlerowskich okupantów w obozie koncentracyjnym o życie, gdyż posiadał rodzinę i chciał dla nich przeżyć. Ojciec Maksymilian Kolbe dobrowolnie zamienił się miejscami i poszedł za współwięźnia na śmierć głodową. Podobnie było również w przypadku Marianny Biernackiej zwykłej kobiety, która oddała swoje życie za brzemienną synową. Jest jeszcze wielu innych cichych bohaterów dnia codziennego, których nie sposób tu wymienić.
My dzieci Boże mamy każdego dnia ofiarować swoje życie dla innych pomagając im w ich niemocy i w cierpieniu, wspierając ich w utrapieniu, znajdując czas dla drugiego człowieka potrzebującego nas. To jest także oddawanie części swojego życia, części siebie dla bliźnich.