Bukowski i Thatcher współpraca przeciwko systemowi komunistycznemu

Zalety picia wody – poznaj największe z nich

Obrońca praw człowieka i sowiecki dysydent Władimir Bukowski niejednokrotnie doradzał Pani Premier Margaret Thatcher co do obrony praw człowieka i polityki ze Związkiem Sowieckim. Ze swoich spotkań odniósł wrażenie iż miała “prawdziwy męski charakter”. Jak wyjaśnia: “wydawała mi się być bardziej męska niż wszyscy mężczyźni wokół niej”. Bukowski wśród jej cech charakteru wymienia na pierwszym miejscu: silną wolę, słowność i lojalność. “Brakowało jej kobiecej intuicji, kierowała się rozumem” – twierdzi.

Jednak Bukowski wskazuje równocześnie iż jej wiedza o komuniźmie była powierzchowna. Thatcher rozumiała tylko podstawy komunizmu. Ale “nie miała żadnego pojęcia” jak wygląda życie w państwach komunistycznych. “Nie rozumiała jakimi ludźmi są komuniści. Nie miała wyczucia intuicyjnego” – zauważa. I co gorsze, jego zdaniem, “łatwo wierzyła w to co mówią inni ludzie”. Tak było po pierwszym spotkaniu z sekretarzem partii komunistycznej Związku Sowieckiego Michaiłem Gorbaczowem w 1984 roku. Efekt? To Thatcher, między innymi, przekonała prezydenta Ronalda Reagana by podjął z nim rozmowy. Jak to się stało?

Bukowski nie ma wątpliwości: ”ona polubiła tego człowieka i była bardzo odporna na kontrargumenty”. Gorbaczow przyjechał dobrze przygotowany na spotkanie z premier Wielkiej Brytanii. I jak twierdzi sowiecki dysydent przekonywał panią premier iż “robi to samo w Związku Sowieckim co ona w Wielkiej Brytanii”. A zatem  ”zwalcza biurokrację, inercję systemu i pobudza  do nowych inicjatyw”. Thatcher “w to wszystko uwierzyła”.

Sowiecki dysydent jednak próbował ją przekonać iż popełnia błąd twierdząc, że Gorbaczow to pragmatyk. Jak komunista może stać się pragmatykiem? To przecież sprzeczność. “Zapytałem Thatcher: “czy może mi Pani podać definicję pragmatyka?” Nie potrafiła. Odpowiedziałem: “W porządku. To ja przytoczę taką definicję: to komunista, któremu skończyły się pieniądze.” I dodałem, że Gorbaczow nagle zamienił się w pragmatyka bo Związek Sowiecki zbankrutował.”

Władimir Bukowski nie ma jednak wątpliwości, że przyczyniła się do osłabienia systemu komunistycznego. Jednak nie swoją polityką zagraniczną czy militarną w takim stopniu jak prezydent Reagan. Nie otworzyła też granic Wielkiej Brytanii szerzej dla politycznych dysydentów zza Muru Berlińskiego. Ale “rozpoczęła, coś co wielu ludzi uważało iż jest niemożliwe, czyli: demontaż socjalizmu na Wyspach”. Upowszechniła koncepcję prywatyzacji “na skalę wcześniej niespotykaną” w Wielkiej Brytanii. I przez 11 lat stale starała się ograniczyć socjalizm. “Nie dokończyła tego zadania, które pewnie wymagałoby kolejnych 11 lat” – zauważa Bukowski. Ale podkreśla iż decyzje Thatcher miały ogromny wpływ na politykę gospodarczą na całym świecie. Bo “nagle okazało się”, że gospodarka rynkowa jest efektywna. Przyczynia się do znacznej poprawy sytuacji biednych. I wszystkie modele socjalistyczne z nią przegrywają. W ten sposób skompromitowała socjalizm. “Stąd innym krajom było bardzo trudno nie pójść w ślady Wielkiej Brytanii. Nawet ideologiczni wrogowie zostali zmuszeni do przemyślenia swojego stanowiska” – podkreśla.

Bukowski dodaje, że niedokończonego dzieła Margaret Thatcher nikt z polityków brytyjskich nie kontynuował. Jej partia wkrótce miała odpaść od władzy. A jej bezpośredni następca?  John Mayor? “W porównaniu z nią wypadał jak George Bush senior i Ronald Reagan.”  To znaczy słaby, bezbarwny, zachowawczy biurokrata.

Dodaj komentarz